Het afgelopen decennium zijn verschillende observaties van aarswormresistentie tegen ivermectine en moxidectine gemeld. Nu toont het eerste onderzoek mogelijk resistentie aan bij een onderzoekskudde met zes Welsh pony’s in Frankrijk.
Het onderzoek geeft aan dat wormmiddelen met fenbendazol of pyrantel wel goed werken tegen aarswormen. Helaas werken deze twee wormmiddelen niet voldoende tegen kleine bloedwormen.
Ivermectine is een veel toegepast wormmiddel tegen kleine bloedwormen. Kleine bloedworm komt bij vrijwel alle paarden in meer of mindere mate voor. Ivermectine is nog steeds effectief tegen kleine bloedworm.
Gelukkig is aarsworm een van de minst schadelijke wormen bij paarden. Ze veroorzaken alleen een enorme jeuk aan de anus. Paarden gaan schuren met een gerafelde staart tot gevolg. Aarswormen leven in de endeldarm. Dit is het laatste gedeelte van de darm die de dikke darm en anus met elkaar verbindt. Aarswormvrouwtjes leggen eitjes rondom de anus. De plakkerige, eiwitsubstantie droogt op en veroorzaakt jeuk. Met een doorzichtig plakbandje kun je een monster van nemen en bekijken onder de microscoop. Een nieuwe infectie kan optreden door groomen van paarden of door het oplikken van de wormeitjes in de omgeving. Na opname komen de eitjes uit en de larfjes ontwikkelen zich verder in de darm. Gelukkig migreren de larfjes niet naar organen waardoor de gezondheid van het paard nauwelijks wordt aangetast.
Maak bij een aarsworminfectie de anus dagelijks schoon zowel voor als na de ontworming. Spoel de gebruikte doekjes, borstels en sponsjes goed schoon met water. Gebruik deze borstels niet bij andere paarden. Hierdoor kun je de wormeitjes en dus de infectie overdragen.
Het blijft belangrijk om regelmatig mestonderzoek te doen. Zo weet je welke wormsoorten aanwezig zijn. Zo kun je gericht een wormmiddel gebruiken tegen de aanwezige wormen.
Het Franse onderzoek met zes paarden geeft te weinig data om met 100% zekerheid van aarswormresistentie te spreken. Meer onderzoek is nodig om deze wormresistentie aan te tonen.
Op de foto zie je een volwassen aarsworm. Aarswormen worden maximaal twaalf centimeter lang en hebben een puntige staart.
Hier lees je de onderzoeksresultaten en het Engelse artikel.